به گزارش قدس آنلاین، بر اساس نتایج اعلامی، حزب کارگر با ۲۱۰ کرسی بیشتر نسبت به دور پیش، توانست ۴۱۱ کرسی پارلمان را بدست آورده و یکی پیروزی قاطع را به نام خود ثبت کند.
محافظهکاران هم که ۲۴۹ کرسی خود را از دست دادند، در مجموع ۱۳۱ کرسی کسب کردند که این به معنای شکستی تاریخی برای حزب است. لیبرال دموکراتها و حزب راستگرای اصلاح انگلیس هم به ترتیب ۷۱ و ۳۳ کرسی بدست آوردند.
در آخرین روز کاری مجلس عوام پیشین، ۳۴۵ نماینده از حزب محافظهکار و ۲۰۶نماینده از حزب کارگر بوده و بقیه را احزاب دیگر تشکیل میدادند. پارلمان انگلستان ۶۵۰ نماینده دارد و حزبی که ۳۲۶ کرسی را بدست آورد، برنده انتخابات است و میتواند دولت آینده را تشکیل دهد. به این ترتیب کر استارمر، رهبر حزب کارگر پس از حضور در کاخ باکینگهام و دیدار با چارلز دوم، پادشاه این کشور رسماً به عنوان نخستوزیر آغاز به کار کرد.
مستأجر جدید ساختمان شماره ۱۰ خیابان داونینگ از تغییر گفت
نخستوزیر انگلیس، ریشی سوناک انتخابات زودهنگام را ماهها پیشتر از زمان مقرر اعلام کرد که این اقدام سبب غافلگیری بسیاری حتی در حزب خودش شد. یک دوره سیاسی در بریتانیا پنج سال طول میکشد و از آنجا که محافظهکاران در دسامبر ۲۰۱۹ انتخابات را برده بودند، رقابت بعدی باید طبق قانون در ژانویه ۲۰۲۵ انجام میشد. حزب مخالف کارگر در انتخابات قبلی سختترین شکستش از سال ۱۹۳۵ را متحمل شد، اما از آن زمان خود را تحت رهبری
کر استارمر احیا کرده است. حال به نظر میرسد سوناک در قمار خود به بدترین شکل ممکن شکست خورده است.
به نوشته نشریه «دی سایت» دلایل زیادی برای این افول چشمگیر محافظهکاران وجود دارد. بهخصوص در زمان «بوریس جانسون» نخستوزیر پیشین، رسواییها و امور متعدد، اعتماد مردم را به حزب محافظهکار از بین برد. جهش نرخ تورم پس از حمله روسیه به اوکراین هم بسیاری از خانوارها را با بحران معاش و دشواری در تأمین خرج زندگی روبهرو کرد.
ریشی سوناک، نخستوزیر انگلیس ضمن پذیرش شکست، در سخنانی در مقابل خانه شماره ۱۰ خیابان «داونینگ» (مقر نخست وزیری) گفت مسئولیت کامل این اتفاق را میپذیرد. او از مردم کشورش عذرخواهی کرد و گفت صدای «یأس و خشم» رأیدهندگان و تمایل آنها برای تغییر را شنیده است. استارمر هم در جمع طرفداران خود در مرکز لندن گفت: «ما موفق شدیم، شما برایش فعالیت انتخاباتی کردید، شما برایش جنگیدید، شما برایش رأی دادید و حالا... تغییر اکنون آغاز میشود».
استارمر فرمان سیاست بریتانیا را به کدام سو میچرخاند؟
عبدالرضا فرجیراد، استاد ژئوپلتیک دانشگاه و سفیر پیشین ایران در نروژ و مجارستان در گفتوگو با قدس در تحلیل انتخابات پارلمانی انگلیس معتقد است روی کارآمدن حزب کارگر که جناح راست میانهرو است همچون روی کارآمدن راستگرایان در فرانسه، بلژیک، هلند، اتریش و ... است، چرا که جامعه اروپایی به دلیل سوءرفتارهای دولتهای چپگرا یا راستهای افراطی به سمت راستهای معتدل گرایش پیدا کردهاند.
به اعتقاد این تحلیلگر مسائل اروپا، اقدامات احتمالی حزب کارگر در آینده را میتوان در چند بخش ارزیابی کرد؛ نخست، جلوگیری از انتقال مهاجران به کشور رواندا و کمک به فرانسه برای وارد نشدن دوباره مهاجران با قایق از طریق دریای مانش به انگلیس. دوم، پیگیری عضویت دوباره در اتحادیه اروپا هم شاید در برنامههای احتمالی این حزب باشد. سوم، حل مشکلات اقتصادی بریتانیا که پس از همهگیری کرونا به وجود آمد و همچنان نیز ادامهدار است یکی از چالشهای پیش روی حزب کارگر به رهبری استارمر است. چهارم، موضعگیری علیه اقدامات تلآویو در جنگ غزه است. حزب کارگر رفتار تعاملی و معتدلتری را نسبت به سایر احزاب انگلیس در مسلئه فلسطین دارد. فرجیراد معتقد است احتمال رهبری دوباره جرمی کوربین، سیاستمدار راستگرای با سابقه و رهبر پیشین این حزب در پارلمان هم وجود دارد. کوربین سابقه حمایت از حقوق فلسطینیان و مخالفت جدی با اقدامات رژیم صهیونیستی را در پرونده دارد. به همین دلیل هر کسی رهبر حزب شود قطعاً حمایتهای دوباره انگلیس را به سمت حقوق کشور فلسطین پیش خواهد برد. در گام پنجم، توقف جنگ اوکراین با همراهی دونالد ترامپ رئیس جمهور احتمالی ایالات متحده آمریکا یکی از اهداف استارمر است.
تحولات غزه، عاملی مؤثر بر ریزش آرای محافظهکاران
دکتر سهراب سعدالدین، دیگر کارشناس مسائل اروپا هم در ارزیابی شکست تاریخی محافظهکاران عنوان کرد: محافظهکاران در چهار پنج سال اخیر با چالشهایی مواجه بودند که سبب تزلزل پایگاه اجتماعیشان در جامعه بریتانیا شده است. چالشهایی ازجمله روی کارآمدن چند نخستوزیر مختلف و نبود دولت قوی برای اداره جامعه انگلیس ازجمله آنهاست. همین موضوع موجب تشدید نارضایتیهای اجتماعی در بستر فعالیتهای سیاسی شده است. نداشتن موضعگیری قاطع دربرابر جنگ غزه، حمایت از اوکراین در جنگ بسیار پرهزینه با روسیه و نداشتن استقلال رأی در مقابل ایالات متحده آمریکا نیز سبب بیاعتمادی بخش زیادی از مردم به محافظهکاران شده است.
سعدالدین تصریح کرد: شکست سیاستهای اقتصادی همچون تأمین انرژی موردنیاز در بخشهای مختلف خانگی و صنعتی که در پی جنگ اوکراین در چند سال اخیر اتفاق افتاد میزان نارضایتی اجتماعی از محافظهکاران را افزایش داده بود؛ به همین دلیل مهمترین دلیل تغییر رأی مردم در انتخابات پارلمانی را میتوان مشکلات اقتصادی دانست. اتهامزنی به حزب کارگر مبنی بر تبلیغ یهودیستیزی هم سبب ریزش آرای محافظهکاران شد. شاید بتوان گفت بخشی از شکست انتخاباتی اخیر به دلیل همین سیاستهای رقیبهراسی باشد که توسط حزب محافظهکار انجام شده اما تحولات غزه و برملا شدن جنایات رژیم صهیونیستی سبب شد این رویکرد پوپولیستی حزب محافظهکار کارایی خود را از دست بدهد.
این تحلیلگر ادامه داد: شخص استارمر با اینکه بارها به یهودیستیزی متهم شده، اما از موضعگیری علیه رژیم صهیونیستی کوتاهی نکرده و در ۹ماه جنگ غزه این موضعگیریها بیشتر هم شده است. با این حال، اینکه فکر کنیم تغییرات بنیادینی در سیاستهای کلان بریتانیا در مسئله نگاه به رژیم صهیونیستی اتفاق بیفتد، غلط است، ولی میتوان انتظار رفتار تعادلی در مواجهه با اسرائیل داشت. در مسئله جنگ روسیه و اوکراین هم حزب کارگر به احتمال زیاد برخلاف محافظهکاران عمل خواهد کرد. محافظهکاران به حمایت تمامقد از اوکراین شناخته میشدند ولی حزب کارگر به آتشبس و توقف جنگ علاقه بیشتری دارد.
خبرنگار: حمید اسدی
نظر شما